زهرا به روی قبر مادر گریه میكرد

از درد غربت داشت كوثر گریه می كرد

زهرا به روی قبر مادر گریه میكرد

خاك مزار مادرش را میگرفت و

با دست خود میریخت بر سر گریه میكرد

یاد گذشته یاد آینده برای

این مادر و دختر، پیمبر گریه میكرد

گرم تماشای عزاداری آنها

یك گوشه ای آرام حیدر گریه میكرد

تكرار شد این قِصه اما در دل شب

این بار زینب زار و مضطر گریه میكرد

بر روی قبر مخفی مادر به یاد

آن شعله ها و یاس پرپر گریه میكرد

وقتی كه خون تازه از مسمار میریخت

انگار بر حال علی در گریه میكرد

دست خدا را دست بسته میكشیدند

زهرا به مظلومی شوهر گریه میكرد

صیادها با تازیانه حمله كردند

كوچه قفس بود و كبوتر گریه میكرد

یك روز هم زینب به زیر تازیانه

در قتلگه پیش برادر گریه میكرد

وقتی كه طفلان بین آتش میدویدند

بر نیزه چشم آب آور گریه میكرد

منبع:http://mashgheheyat.blogfa.com/cat-22.aspx

پيامبراكرم(ص) در شأن همسرش خديجه(س) فرمود:

سوگند به خدا، پروردگار كسي را بهتر از خديجه نصيبم نكرد. زيرا در حالي كه مردم، كفر مي ورزيدند، او به من ايمان آورد؛ در حالي كه مردم تكذيبم مي كردند، او مرا تصديق كرد؛ در حالي كه مردم محرومم كرده بودند، او با دارايي هاي خود با من مساوات كرد و خداوند از او به من فرزنداني عطا كرد، كه از ساير همسرانم چنين موهبتي نصيبم نشد.